Ψηφιακό Σχολείο
Συνδέσεις
Γραμματικό φαινόμενο
Γιάννης Φερεντίνος
Παραγωγή Γραπτού Λόγου
Ασκήσεις
Άσκηση 4. σελ. 56
Το τέλος της ιστορίας με διαφορετικό τρόπο
( Α )
Απλώνει το χέρι θέλοντας να αποσυνδέσει το μηχάνημα από το ρεύμα. Στη συνέχεια έκοψε αποφασιστικά το χοντρό μαύρο καλώδιο που οδηγούσε στην καρδιά του μηχανήματος και έπειτα έφυγε ευχαριστημένος.
Το πρωί της Δευτέρας οι εργάτες ήταν μαζεμένοι γύρω απ’ το μηχάνημα, απορώντας πώς συνέβη αυτό. Τότε θυμήθηκαν ότι το μεσημέρι του Σαββάτου, ο μόνος που είχε απομείνει εκεί ήταν ο Γιάννης κι έτρεξαν να τον ρωτήσουν. Όμως αυτός αποκρίθηκε ότι δε γνώριζε τίποτα γι’ αυτό. Έτσι φώναξαν τους δούλους του μηχανήματος για να το επισκευάσουν.
Το απόγευμα ο Γιάννης βλέποντας το μηχάνημα ξανά επισκευασμένο, πήρε την απόφαση να μιλήσει στον προσωπάρχη και στους εργάτες της εταιρείας, διότι νόμιζε πως θα τον λυπηθούν και θα λάβει τέλος η ιστορία με το μηχάνημα, αποσύροντάς το.
Όμως όταν προσπάθησε να τους μιλήσει αυτοί δεν του έδωσαν σημασία και συνέχισαν να προσκυνούν το μηχάνημα. Τότε ο Γιάννης έφυγε από την εταιρία θλιμμένος. Ο προσωπάρχης που τον αναζήτησε για να του φέρει τον πρωινό του καφέ, άκουσε τα λόγια του και τον λυπήθηκε. Ο Γιάννης στεναχωρημένος προχωρούσε στους δρόμους ψάχνοντας μία ευκαιρία για να αποδείξει τις ικανότητές του. Ξαφνικά καθώς κοίταζε τις βιτρίνες πρόσεξε μία αγγελία η οποία ζητούσε υπάλληλο σε κατάστημα ρούχων. Όταν έκανε να μπει μέσα, άκουσε τον προσωπάρχη να του φωνάζει να σταματήσει κι αυτός απόρησε γιατί τον ακολουθούσε αφού αυτός ήταν η αιτία που έφυγε από την εταιρία.
Ο προσωπάρχης του εξήγησε ότι είχε καταλάβει το λάθος του και του ζήτησε να γυρίσει πίσω. Ο Γιάννης δέχτηκε με την προϋπόθεση να πάρουν το μηχάνημα απ’ την εταιρεία. Ο προσωπάρχης στην αρχή δίστασε. Αλλά στη συνέχεια σκέφτηκε πως πουλώντας το μηχάνημα θα έβγαζαν ένα σωρό χρήματα κι έτσι συμφώνησε.
Το πρωί της επόμενης μέρας ο Γιάννης γεμάτος χαρά ξεκίνησε για τη δουλειά. Όμως καθώς προχωρούσε δεν πρόσεξε το αυτοκίνητο που ερχόταν απ’ τα αριστερά του, με αποτέλεσμα να τον χτυπήσει και δυστυχώς να τον σκοτώσει. Το απόγευμα όταν οι εργάτες έφευγαν απ’ την εταιρεία, είδαν το Γιάννη σκοτωμένο στην άκρη του δρόμου.
( Β )
Ο Γιάννης ένας καφετζής ζει τον εφιάλτη του. Το μηχάνημα που ήρθε στα γραφεία του τρίτου ορόφου, του πήρε τη δουλειά. Μία μέρα λοιπόν αποφασίζει να το χαλάσει. Κλείνουν τα γραφεία κι αυτός μένει μόνος του με το μηχάνημα. Το αποσυνδέει από το ρεύμα, βγάζοντας την πρίζα, κόβει το καλώδιο που οδηγούσε στην καρδιά του μηχανήματος και το καταστρέφει. Όταν οι υπάλληλοι πήγαν στα γραφεία, έμειναν άφωνοι, μετά όμως σκέφτηκαν και υποπτεύθηκαν το Γιάννη. Κάποια στιγμή του φωνάζουν, του μιλούν και του λένε πως τον συγχωρούν διότι τον καταλαβαίνουν. Ο Γιάννης χαρούμενος αρχίζει να γίνεται πιο σβέλτος, πιο εργατικός, πιο χαμογελαστός. Όλοι είναι χαρούμενοι, παρόλο που δεν υπάρχει το μηχάνημα.
( Γ )
Καθώς ο Γιάννης προχωρούσε με την τανάλια και το κατσαβίδι προς το μέρος του μηχανήματος, έβγαλε την πρίζα, ξεβίδωσε με το κατσαβίδι τη λεία πλάτη του μηχανήματος και πήγε να κόψει με την τανάλια το πιο χοντρό καλώδιο, αλλά δεν τα κατάφερε. Έτσι ξαναβίδωσε την πλάτη του μηχανήματος.
Την επόμενη μέρα όλα ήταν σαν να μην συνέβη τίποτα. Αφού έφυγαν όλοι, έμεινε πάλι μόνος ο Γιάννης. Κάλεσε τρεις φίλους του να έρθουν με ένα Ι.Χ. αγροτικό.
Αφού ήρθαν οι φίλοι, μετέφεραν το μηχάνημα στο αγροτικό. Μπήκαν μέσα και κατευθύνθηκαν προς τον πλησιέστερο γκρεμό. Μόλις έφτασαν, ο Γιάννης ρίχνει ένα σάλτο με αποφασιστικότητα στο μηχάνημα, το οποίο έπεφτε κάνοντας κολοτούμπες. Μετά ο Γιάννης κοίταξε τους φίλους ικανοποιημένος, αλλά νιώθοντας τύψεις γι’ αυτό που έκανε.
( Δ )
Αν ο Γιάννης έβγαζε την πρίζα από το μηχάνημα, θα μπορούσε να το καταστρέψει πιο εύκολα, χωρίς να θυσιάσει τη ζωή του. Θα είχε ξεφορτωθεί τον εχθρό του, μια για πάντα και έτσι το χαμόγελό του θα έλαμπε ξανά. Θα συνέχιζε τη δουλεία του χαρούμενος και ευτυχισμένος, χωρίς άλλους εχθρούς γύρω του. Ο Γιάννης θα ένιωθε από τη μία χαρά και από την άλλη φόβο και τύψεις. Χαρά γιατί ξαναβρήκε και πάλι την πελατεία του, φόβο μήπως τον ανακαλύψουν και τύψεις που κατέστρεψε το μηχάνημα. Η σκέψη του θα ήταν, ότι άμα τον ανακάλυπταν θα πλήρωνε μεγάλο χρηματικό πρόστιμο.
Άσκηση 5. σελ. 57
( Α )
1.Ήταν ένα πρωινό, όταν στα γραφεία του Ο.Τ.Ε. στη θέση του Αντώνη, έφεραν ένα ” ρομπότ ” υπάλληλο.
2.Τον Αντώνη, τον απέλυσαν, γιατί έλεγαν ότι τελευταία δεν ήταν πολύ καλός στη δουλειά του.
3.Ο Αντώνης άρχισε να διαμαρτύρεται στον διευθυντή του.
4.Ο Διευθυντής, του έδωσε μία ευκαιρία, τοποθετώντας τον, σε μία κατώτερη θέση απ’ αυτή που είχε.
5.Η θέση του ταμεία, δεν τον ικανοποιούσε.
6.Έτσι αποφάσισε να καταστρέψει το ρομπότ.
7.Το μεσημέρι της Παρασκευής, όταν όλοι είχαν φύγει, ο Αντώνης πήρε μία πένσα κι ένα κατσαβίδι για να κόψει τις αρτηρίες του ρομπότ.
8.Ο Αντώνης στο τέλος πέθανε, αντί να καταστρέψει το ρομπότ. Αιτία του θανάτου του ήταν η πρίζα που δεν είχε βγάλει από το ρεύμα.
9.Το πρωί του Σαββάτου τον βρήκαν κάρβουνο, μέσα στο πρώην γραφείο του.
10.Προς τιμή του έχτισαν ένα άγαλμα με τη μορφή του, στην είσοδο του κτηρίου.
( Β )
1.Τα πρόσωπα της ιστορίας είναι η Ειρήνη, οι υπόλοιπες υφάντρες και οι εργάτες του εργοστασίου. Σ’ ένα χωριό της Νάουσας δούλευαν οι υφάντρες εξυπηρετώντας όλη την περιοχή.
2.Εκεί που όλα κυλούσαν ήρεμα, χτίστηκε δίπλα στη μικρή βιοτεχνία ένα εργοστάσιο με υπερσύγχρονα μηχανήματα και με εργάτες που είχαν εκπαιδευτεί για να τα χειρίζονται. Η Ειρήνη που ήταν υφάντρα έχανε όλο και περισσότερα χρήματα, διότι οι πιο πολλοί άνθρωποι προτιμούσαν να κάνουν τις παραγγελίες τους στο εργοστάσιο.
3.Στην αρχή οι υφάντρες παραπονέθηκαν στο διευθυντή του εργοστασίου, χωρίς ανταπόκριση. Τότε αναγκάστηκαν να δουλεύουν περισσότερες ώρες από πριν.
4.Οι υφάντρες όσο και να δούλευαν δεν μπορούσαν να συναγωνιστούν το εργοστάσιο εξαιτίας των σύγχρονων μηχανημάτων που είχε.
5.Η Ειρήνη, όπως και οι άλλες υφάντρες, ήταν στενοχωρημένες, γιατί ήξεραν πως κάποια από αυτές θα έχανε τη δουλειά της. Η Ειρήνη όμως είχε δύο παιδιά, που τα μεγάλωνε μόνη της και προσπαθούσε να τα συντηρήσει.
6.Ένα πρωί η Ειρήνη ήγε στη δουλεία της και είδε τον εργοδότη της να λέει ότι η βιοτεχνία κλείνει.
7.Η Ειρήνη έψαξε για δουλειά. Βρήκε δουλειά στο εργοστάσιο, αλλά ως καθαρίστρια.
Άσκηση 6. σελ. 57
Άσκηση 7. σελ. 58
Η Υ Μ Β Π
Ο ήλιος υψώνει με βαρβαρότητα το πρόσωπό του.
Ηλία ύστερα μετέφερε τη βαμβακομηχανή πίσω.
Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής μας βοηθά πολύ.
Τ Π Κ Λ Ρ
Το πλυντήριο καθαρίζει τους λεκέδες των ρούχων.
Τασία, πλύνε, κόψε τα λεμόνια ροδέλες.
Τάσο πότισε καλά λεμονιές , ροδιές.
Η Σ Μ Τ Β
Η σκούπα μαζεύει τις βρωμιές.
Η Σοφία μαγειρεύει το βραδινό.
Η Στέλλα μύρισε της βουκαμβύλιες.
Τον Ηλία τα σύγχρονα μηχανήματα τον βοηθούν.
Τ Π Κ Δ Θ
Το πλυντήριο κάνει δυνατό θόρυβο.
Το πλοίο κυβερνιέται δύσκολα στη θάλασσα.
Το παλάτι της Κωνσταντίνας διαθέτει θησαυρούς.
Α Τ Χ Π Μ
Η Αλεξάνδρα τηλεφώνησε χθες το πρωί στο Μάκη.
Το αυτοκίνητο τράκαρε χθες πριν το μεσημέρι.
Το ασανσέρ ταρακουνήθηκε χωρίς τον Πέτρο μέσα.
