Ψηφιακό Σχολείο

Συνδέσεις

Παραγωγή Γραπτού Λόγου



Ασκήσεις

Άσκηση 2. σελ. 66

( Α )
Σχεδιάγραμμα

Πώς λέγεται: Λαογραφικό Μουσείο Αλεξάνδρειας Ημαθίας
Πού βρίσκεται: στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας
Πότε, πώς γιατί πήγα: πήγα πριν δύο χρόνια, μαζί με την οικογένειά μου, γιατί ήθελα να μάθω κάποια πράγματα για τον τόπο μου
Τι είδα και έμαθα εκεί: έμαθα μερικά πράγματα που αφορούσαν την ιστορία του τόπου μου
Τι με εντυπωσίασε: τα εκθέματά του

Τι σκέφτηκα και τι ένιωσα: ένιωσα συγκίνηση και περηφάνια για τους ανθρώπους στα παλιά τα χρόνια.
Πριν από δύο χρόνια μαζί με την οικογένειά μου επισκεφτήκαμε το Λαογραφικό Μουσείο της Αλεξάνδρειας Ημαθίας, για να δω και να μάθω κάποια πράγματα που αφορούν την ιστορία του τόπου μου. Πιστεύω ότι το πιο εντυπωσιακό θέαμα ήταν τα εκθέματα του Μουσείου. Μπαίνοντας μέσα αντίκρισα έναν σοφρά, που πάνω του υπήρχαν παραδοσιακά κουζινικά σκεύη. Απέναντι από το σοφρά βρισκόταν το τζάκι και πάνω σ’ αυτό υπήρχε μία αυγοθήκη με ένα αυγό, που είχε χαραγμένο το σήμα της Βεργίνας πάνω του. Δίπλα από το τζάκι υπήρχε μία μικρογραφία του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου, φτιαγμένη από σπίρτα. Στο διπλανό δωμάτιο βρισκόταν ένας αργαλειός και πολλά παλιά γεωργικά μηχανήματα. Στο τέλος έφυγα γεμάτη γνώσεις, από όσα είδα, νιώθοντας συγκίνηση και περηφάνια για τους ανθρώπους στα παλιότερα χρόνια.

( Β )
Σχεδιάγραμμα

Πώς λέγεται: Αρχαιολογικό Μουσείο της Βεργίνας
Πού βρίσκεται: Στη Βεργίνα
Πότε, πώς γιατί πήγα: το 2006 με το σχολείο για εκπαιδευτική εκδρομή
Τι είδα και έμαθα εκεί: είδα διάφορα, παλιά και πολλά πράγματα
Τι με εντυπωσίασε: με εντυπωσίασαν πολλά πράγματα. Δε θυμάμαι κάτι που να μη μου άρεσε, όλα ήταν καταπληκτικά.

Τι σκέφτηκα και τι ένιωσα: σκέφτηκα ότι ήταν μεγάλη η εμπειρία και ένιωσα χαρά, γιατί δεν είχα ξαναπάει σε τέτοιο μέρος
Πέρσι το 2006, πήγα μαζί με το σχολείο για εκπαιδευτική εκδρομή στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Βεργίνας. Στο Μουσείο είδαμε διάφορα παλιά αντικείμενα, παλιά σπίτια σε μικρογραφίες, χρυσαφικά μεγάλων κυριών κ.α.. Με εντυπωσίασαν πολλά πράγματα. Δε θυμάμαι κάτι που να μην μου άρεσε, όλα ήταν καταπληκτικά. Σκέφτηκα ότι ήταν μεγάλη εμπειρία που πήγα εκεί και θα μπορούσα όλα εκείνα τα αντικείμενα να τα κοιτάζω για ώρα. Ένιωσα χαρά, γιατί δεν είχα ξαναπάει ποτέ σε τέτοιο μέρος.

( Γ )
Σχεδιάγραμμα

Πώς λέγεται: Αρχαιολογικό Μουσείο της Βεργίνας
Πού βρίσκεται: Στη Βεργίνα
Πότε, πώς γιατί πήγα: το 2006 με λεωφορείο για μία εκπαιδευτική εκδρομή με το σχολείο
Τι είδα και έμαθα εκεί: τάφους, πανοπλίες, αγάλματα, παλιά αντικείμενα, πώς στολίζονταν οι γυναίκες και για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων τότε
Τι με εντυπωσίασε: οι τάφοι, ο χώρος

Τι σκέφτηκα και τι ένιωσα: ότι η ζωή των βασιλιάδων ήταν πλουσιοπάροχη κι ένιωσα όμορφα που είδα όλα αυτά.
Πέρυσι, το 2006, πήγαμε με το σχολείο μου μία εκπαιδευτική εκδρομή στο Αρχαιολογικό Μουσείο που βρίσκεται στη Βεργίνα. Εκεί είδαμε τάφους βασιλιάδων, πανοπλίες, αγάλματα και παλιά αντικείμενα. Μάθαμε πώς στολίζονταν οι γυναίκες και για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων τότε. Εντυπωσιακός ήταν ο χώρος όπου βρίσκονταν τα εκθέματα και οι θαυμαστοί βασιλικοί τάφοι. Σκέφτηκα ότι η ζωή των βασιλιάδων ήταν πλουσιοπάροχη και ένιωσα όμορφα που είδα όλα αυτά. Έτσι αυτή η υπέροχη εμπειρία θα μείνει πάντα στην μνήμη του μυαλού μου.

( Δ )
Σχεδιάγραμμα

Πώς λέγεται: Αρχαιολογικό Μουσείο της Βεργίνας
Πού βρίσκεται: Στη Βεργίνα
Πότε, πώς γιατί πήγα: πέρυσι πήγαμε εκπαιδευτική εκδρομή με το σχολείο.
Τι είδα και έμαθα εκεί: είδαμε αγάλματα, νομίσματα κι άλλα πολλά. Μάθαμε την ιστορία του Μ. Αλεξάνδρου και άλλα θέματα.br>
Τι με εντυπωσίασε: το στέμμα του Βασιλιά και οι τάφοι.

Τι σκέφτηκα και τι ένιωσα: νόμισα ότι βρισκόμουνα σε εκείνη την εποχή. Επίσης ένιωσα χαρούμενη, επειδή βρισκόμουνα σε ένα τέτοιο μέρος.
Το περασμένο χρόνο, επισκεφτήκαμε με το σχολείο μας το Αρχαιολογικό Μουσείο της Βεργίνας. Ήταν μία εκπαιδευτική εκδρομή, για να μάθουμε πράγματα σχετικά με τη ζωή του Φιλίππου του Β΄, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άλλα θέματα. Η ξεναγός μας, μας μίλησε για την ιστορία του Μουσείου και μας ξενάγησε στους χώρους του. Είδαμε πολλά όμορφα αγάλματα, παλιά νομίσματα εκείνης της εποχής, πανοπλίες, σπαθιά, κοσμήματα κ.α.. Αυτό που μας εντυπωσίασε ήταν το στέμμα του Βασιλιά, το χρυσό αστέρι της Βεργίνας και οι τάφοι του Βασιλιά Φιλίππου του Β΄ και του γιού του. Νομίζαμε πως βρισκόμασταν σε εκείνη την εποχή. Νιώσαμε επίσης χαρά που ήμασταν σε ένα τόσο όμορφο μέρος.

Άσκηση 3. σελ. 66

Πρώτη Φωτογραφία

Στην πρώτη φωτογραφία βλέπω ανθρώπους μέσα σ’ ένα μουσείο αφής. Είναι μπροστά σ’ έναν πάγκο πάνω στον οποίον βρίσκονται διάφορα εκθέματα και συγκεκριμένα αρχαία αγαλματίδια ή αντίγραφά τους και μπροστά από το καθένα, υπάρχουν σταθεροποιημένες πάνω στον πάγκο, ταμπέλες με την ανάγλυφη γραφή Μπράιγ. Οι τυφλοί επισκέπτες του μουσείου, αντιλαμβάνονται με την αφή, δηλαδή ψηλαφίζοντας τα εκθέματα, τι και πώς ακριβώς είναι αυτά και διαβάζουν για την ιστορία τους και την προέλευσή τους από τις ταμπέλες με το σύστημα Μπράιγ.
Πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι αισθάνονται τυχεροί και χαρούμενοι που μπορούν μ’ αυτόν τον τρόπο να αντιληφθούν και αυτοί την γλυπτική τέχνη και ως ισότιμα μέλη μιας κοινωνίας, να μπορούν να επισκέπτονται ένα μουσείο και να το ” βλέπουν ” με την αφή τους.
Αισθάνομαι μία ικανοποίηση βλέποντας ότι υπάρχουν τέτοια μουσεία για τους τυφλούς, για την ύπαρξη των οποίων φρόντισαν οι άνθρωποι που βλέπουν, προκειμένου και οι τυφλοί να έχουν όσο γίνεται ίσες δυνατότητες μ’ όλους εμάς. Να μην αισθάνονται ότι μειονεκτούν και ότι η κοινωνία τους έχει στο περιθώριο επειδή η ζωή φάνηκε άδικη απέναντί τους στο θέμα της τυφλότητάς τους. Είναι σημαντικό να μπορούν και οι άνθρωποι που δεν βλέπουν να συμμετέχουν και σ’ αυτό τον τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας και επιμόρφωσης. Να μαθαίνουν να ” βλέπουν ” με τα χέρια τους τον πολιτισμό και να αντιλαμβάνονται την ιστορία της γλυπτικής τέχνης.
Εύχομαι όλοι εμείς οι άνθρωποι που βλέπουμε να ευαισθητοποιούμαστε περισσότερο καθημερινά για τους συνανθρώπους μας που είχαν την ατυχία να μην βλέπουν, γιατί είναι και αυτοί ισότιμα μέλη της κοινωνίας και έτσι θα πρέπει να αισθάνονται.

Δεύτερη Φωτογραφία

Εδώ σ’ αυτήν την εικόνα απεικονίζεται το έμβλημα των Παραολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Ο Πρωτέας ένας γελαστός χαριτωμένος ιππόκαμπος, με μύτη σαν χωνί, φορά μια ριγέ μπλούζα με έντονα χρώματα. Η φιγούρα στρέφεται προς τα εμπρός θέλοντας να συμβολίσει την αισιοδοξία για το μέλλον. Η έμφαση που δίνεται στο πρόσωπο, αποπνέει την δύναμη του ατόμου και την αποφασιστικότητά του να πετύχει στις επιδιώξεις του. Τα χέρια του Πρωτέα είναι ανοιχτά θέλοντας να μας δείξει την αγάπη του για όλο τον κόσμο. Η όλη σύνθεση παραπέμπει στον ήλιο και στη φλόγα που υπάρχει μέσα σε κάθε αθλητή και αθλήτρια που μας εμπνέει και μας δίνει δύναμη. Κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να ολοκληρώσουν την εικόνα, τοποθετώντας κάτω από τον Πρωτέα μια υδρόγειο σφαίρα.

Τρίτη Φωτογραφία

Στην τρίτη εικόνα βλέπουμε ένα παιδί που έχει προβλήματα με την όρασή του, να προσπαθεί να ψηλαφίσει με τα χέρια του την προτομή ενός αγάλματος. Πρόκειται μάλλον για μία Θεότητα της αρχαιότητας. Το παιδάκι στη φωτογραφία προσπαθεί να καταλάβει πώς είναι το άγαλμα με την αφή.
Το παιδί της φωτογραφίας προσπαθεί να φέρει στο μυαλό του πώς είναι η εικόνα του αγάλματος μόνο με το άγγιγμα. Μέσα στο μυαλό του έρχονται πολλές παραστάσεις του αγάλματος αφού δεν μπορεί να το δει πώς είναι στην πραγματικότητα.
Κατά τη γνώμη μου οι άνθρωποι που έχουν προβλήματα με την όρασή τους είναι πολύ δυνατοί και έχουν μέσα τους μεγάλη δύναμη, γιατί βλέπουν τα διάφορα πράγματα με την ψυχή τους και όχι με τα μάτια τους. Αυτό τους κάνει να είναι περήφανοι και ισότιμοι με τους άλλου ανθρώπους.

Δείτε επιπλέον