Ψηφιακό Σχολείο
Συνδέσεις
Γραμματικό φαινόμενο
Παραγωγή Γραπτού Λόγου
Ασκήσεις
Άσκηση 1. σελ. 94
Λ, Σ, Λ.
Άσκηση 2. σελ. 97
1. Δεν τον ξέρω πολύ καλά, αλλά τον συμπαθώ.
2. Θα το αγοράσω, αν και δεν το χρειάζομαι.
3. Λυπήθηκε πολύ, μα δεν έκλαψε.
Άσκηση 3. σελ. 97
ανταγωνιστής, επίπεδο, τροφή, αρχοντικός.
Άσκηση 5 σελ. 96
( A )
Οικογενειακή εκδρομή
Ποτέ μου δεν είχα ζήσει τόσο όμορφα, όσο εκείνη την περσινή εκδρομή στην φύση με την οικογένειά μου, τους παππούδες μου και τα ξαδέρφια μου. Ξέχασα να αναφέρω ότι ήταν Πρωτομαγιά.
Ξεκινήσαμε πρωί πρωί για να πάμε συγκεκριμένα εκδρομή στη φύση. Αφού βάλαμε τα καλάθια με τα φαγητά στο αυτοκίνητο και το παχουλό αρνί, ξεκινήσαμε. Φτάνοντας σε ένα καταπράσινο λιβάδι με χρωματιστά και ευωδιαστά λουλούδια, κατεβήκαμε από τα αυτοκίνητα και σκορπιστήκαμε. Η μαμά και η θεία μου έστρωσαν κάτω το καρό τραπεζομάντιλο και ακούμπησαν το κόκκινο σαν τη φωτιά κρασί στο δέντρο. Εγώ με τα ξαδέλφια μου παίζαμε, τρέχαμε και γελούσαμε ξένοιαστοι. Ο παππούς με τον μπαμπά στήσανε τη σούβλα και αρχίσανε να σουβλίζουν το αρνί. Μόλις ψήθηκε, καθίσαμε όλοι γύρω γύρω και τρώγαμε το αρνί και τα ορεκτικά. Μετά όλοι μαζί κάναμε ένα πρωτομαγιάτικο στεφάνι και φορέσαμε Μάρτες. Χορέψαμε με την ψυχή μας και η ημέρα αυτή μου έμεινε αξέχαστη.
Έτσι κατάλαβα ότι το πιο σημαντικό σε μία οικογένεια είναι να είναι όλοι καλά μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλον.
( Β )
Οικογενειακή εκδρομή
Τα φετινά Χριστούγεννα εγώ και η οικογένειά μου αποφασίσαμε να πάμε εκδρομή στη φύση. Έτσι κι έγινε. Την παραμονή των Χριστουγέννων από τα χαράματα ξεκινήσαμε για την Κόνιτσα. Έτσι περάσαμε τα Χριστούγεννα σε ένα ορεινό χωριό.
Μόλις φτάσαμε στο ξενοδοχείο, τακτοποιηθήκαμε και έπειτα ξεκινήσαμε για τον Βοϊδομάτη. Ο καιρός ήταν αρκετά καλός. Μα μόλις φτάσαμε ένας κρύος αέρας μας τύλιξε κι έπειτα ανεβήκαμε τη μεγάλη και πέτρινη γέφυρα. Εκεί κάποιοι έκαναν ράφτινγκ. Ξαφνικά ένας πολύ ισχυρός άνεμος παρέσυρε τις βάρκες και ένα μεγάλο κύμα σκέπασε δύο απ’ αυτές, με αποτέλεσμα να πέσουν οι άνθρωποι στον ποταμό και κάποιοι απ’ αυτούς να κινδυνεύουν να πνιγούν. Ο μπαμπάς μου προσπάθησε να τραβήξει κάποιον απ’ αυτούς που τους είχε παρασύρει το ρεύμα. Κατά λάθος όμως γλίστρησε με αποτέλεσμα να πέσει στον ποταμό. Όλοι πανικοβληθήκαμε. Εγώ έτρεξα να τον βοηθήσω, αλλά δεν μπόρεσα. Μετά από λίγη ώρα κανείς τους δεν μας έβλεπε. Εγώ και η αδερφή μου αρχίσαμε να κλαίμε, νομίζοντας πως ο μπαμπάς μας είχε πνιγεί. Η μαμά μας έλεγε να μην κλαίμε, γιατί ο μπαμπάς σίγουρα θα είναι καλά. Αλλά δεν ήταν και πολύ πιστική. Μόλις όμως γυρίσαμε στο ξενοδοχείο, είδαμε τον μπαμπά να μας περιμένει γεμάτος χαρά. Εμείς τον αγκαλιάσαμε και τον φιλήσαμε.
Τότε κατάλαβα ότι το πιο σημαντικό είναι να έχεις μία οικογένεια που θα την βοηθάς και θα την προσέχεις πάντα.
( Γ )
Η πιο όμορφη Πρωτομαγιά
Με την οικογένειά μου ταξιδεύουμε σε διάφορα μέρη. Έτσι λοιπόν, την προηγούμενη Πρωτομαγιά την περάσαμε στην Δορκάδα, μαζί με τους παππούδες, θείους, θείες και ξαδέρφια.
Ξεκινήσαμε πολύ πρωί με το αυτοκίνητο. Όσο πλησιάζαμε τόσο πιο μαγευτικό γινόταν το τοπίο. Κατά το μεσημεράκι φτάσαμε στο εξοχικό σπίτι του θείου, με την καταπράσινη αυλή, με τα πολλά πεύκα. Οι μαμάδες ετοίμαζαν το τραπέζι, οι μπαμπάδες ετοίμαζαν κρέατα για ψήσιμο και σούβλισαν το αρνί. Εμείς με τα ξαδέρφια μου παίζαμε με μπάλες και φτιάχναμε με πολύχρωμα λουλούδια μαγιάτικα στεφάνια. Ύστερα καθίσαμε στο τραπέζι με τα πεντανόστιμα και μυρωδάτα φαγητά. Σερβιριστήκαμε, φάγαμε, ήπιαμε και ύστερα συνεχίσαμε και πάλι το παιχνίδι. Η χαρά μας απερίγραπτη. Διασκεδάζαμε, συζητούσαμε. Έπειτα πήγαμε στο πίσω μέρος του σπιτιού. Είδαμε τα περιστέρια και τα έξι λυκόσκυλα του θείου. Ξαφνικά όμως ένα σκυλί πήδηξε από τα σίδερα. Δεν κατάλαβα τίποτα και για κακή μου τύχη το λυκόσκυλο με δάγκωσε στο πόδι. Άρχισα να κλαίω δυνατά. Οι μεγάλοι έτρεξαν να δουν τι είχε συμβεί. Με πήραν και με πήγαν στο Κέντρο Υγείας. Ο γιατρός είπε πως ήμουν τυχερή, πως δεν χρειαζόταν ράμματα και έβαλε μία γάζα για να καλύψει την πληγή.
Μετά γυρίσαμε και πάλι στο σπίτι και κατά το απόγευμα φύγαμε. Θα θυμάμαι για πάντα αυτή την Πρωτομαγιά. Πέρασα πολύ όμορφα παρόλο που είχα το ατύχημα με το πόδι. Παρόλο όμως που δεν είμαι μεγάλη πιστεύω πως: ” Το πιο σημαντικό σε μία οικογένεια είναι να είναι όλοι καλά μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθούν ο ένας τον άλλον”.
( Δ )
Το οικογενειακό πέταγμα του χαρταετού
Τον περασμένο χρόνο έζησα την ωραιότερη Καθαρή Δευτέρα της ζωής μου. Από την προηγούμενη μέρα ετοιμάσαμε τα πράγματα και φτιάξαμε τον παραδοσιακό χαρταετό, με τη βοήθεια όλης της οικογένειας. Πήγαμε σε ένα βουνό, με παράξενο όνομα για να πετάξουμε τον χαρταετό.
Όταν φτάσαμε στρώσαμε μία κουβέρτα κάτω και καθίσαμε. Φάγαμε για να πάρουμε ενέργεια, έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι για το πέταγμα του αετού. Μετά το φαγητό ήμασταν έτοιμοι. Ήρθε η ώρα του αετού. Όλοι η οικογένεια άρχισε τη δουλειά σαν μία ομάδα, σαν μία γροθιά. Επιτέλους έπειτα από μισή ώρα ομαδικής εργασίας ο αετός πέταξε. Όλοι καμαρώναμε και υπερηφανευόμασταν σαν τον βλέπαμε και σε όσους περνούσαν λέγαμε, δύο σπάγκους σκοινί ξοδέψαμε και καμαρώναμε.
Έπειτα από ώρα βαρεθήκαμε και είπαμε να παίξουμε ποδόσφαιρο. Βάλαμε τη μητέρα μου τέρμα και οι υπόλοιποι παίζαμε μέσα. Τον αετό, όση ώρα παίζαμε, τον δέσαμε σε ένα δέντρο. Αφού βαρεθήκαμε και πέρασε η ώρα, έφτασε η στιγμή να φύγουμε. Φεύγοντας αφήσαμε τον αετό δεμένο για να τον βλέπουνε όσοι περνούσαν από εκεί. Αυτή η εκδρομή με έκανε να καταλάβω ότι το πιο σημαντικό σε μία οικογένεια είναι να είναι όλοι καλά μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλον.
( 2010 – 2011 )
Το σπίτι χωρίς κεραμίδια
Πριν πέντε χρόνια το σπίτι μας ήταν μία χαρά, έως την ημέρα που άρχισε να βρέχει πολύ. Το σπίτι τότε δεν είχε κεραμίδια και ο τοίχος άρχισε να στάζει, να μουχλιάζει.
Έτσι έπρεπε να κάνουμε κάτι. Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε διάφορες ιδέες. Τότε η μαμά μου πήρε την θεία μου, να πάρει τηλέφωνο και της είπε να φέρει εργάτες να κάνουν τη σκεπή.
Το άλλο πρωί οι εργάτες είχαν έρθει. Έτσι άρχισε η δουλειά με ησυχία, αλλά μετά από λίγες ώρες άρχισε φασαρία που δεν άκουγα τίποτα, παρά τον ήχο από το τρυπάνι. Είχε τόσο σκόνη που έμπαινε στα μάτια. Αυτό διήρκησε δύο εβδομάδες.
Αφού όλα ήταν μία χαρά και η σκεπή ήταν έτοιμη, πήγα στον κήπο μου, στο ψηλότερο δέντρο μου και είδα την καινούρια σκεπή του σπιτιού μας.
Το σπίτι μας πάντα έχει ένα πρόβλημα, για παράδειγμα, χαλάει το παράθυρο, τρέχει νερό κάποια βρύση, χαλάει ο απορροφητήρας μας, χαλάει η τηλεόρασή μας, αλλά το πιο σημαντικό σε μία οικογένεια είναι να είναι όλοι καλά μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθούν ο ένας τον άλλον.
