Ψηφιακό Σχολείο

Συνδέσεις

ts.sch.gr

Γραμματικό φαινόμενο

Γιάννης Φερεντίνος

Παραγωγή Γραπτού Λόγου

Ασκήσεις

Άσκηση 1 σελ. 9

Αυτά που ζουν ελάχιστα

Αυτά που ζουν μερικά χρόνια

Αυτά που ζουν πολλά χρόνια

τα εφήμερα
τα μικρά έντομα

διάφορα ζωάκια, όπως ο σκαντζόχοιρος και ο σκίουρος

τα δέντρα του δάσους

Άσκηση 4 σελ. 11

Ο χρόνος κυλάει παράξενα στο δάσος. Θροΐζει μαζί με τα πράσινα φύλλα της άνοιξης πέφτει αργά μαζί με τις νιφάδες του χιονιού. Στάζει από τα κλαδιά μαζί με τις σταγόνες της φθινοπωρινής βροχής χορεύει σαν διαμαντόσκονη στις αχτίδες του καλοκαιριάτικου ήλιου. Κυλάει μαζί με τη ζωή και γίνεται ένα μ’ αυτή.
Υπάρχουν πλάσματα στο δάσος σαν τα Εφήμερα, τα μικρά έντομα που φτερουγίζουν πάνω από τα ρυάκια το Μάη και που ζουν μονάχα μια μέρα. Είναι περίεργο όταν σκέφτεσαι πως μόλις και προλαβαίνουν να δουν μια δεύτερη ανατολή, αν το προλάβουν κι αυτό. Υπάρχουν άλλα ζωάκια που ζουν πολλά – λίγα καλοκαίρια και χειμώνες.
Και τέλος, υπάρχουν οι πράσινοι γίγαντες, τα δέντρα, που κανένας δεν ξέρει πόσο ζούνε. Τα ίδια ξέρουν, αλλά τα δέντρα νιώθουν τόσο διαφορετικά το χρόνο!
Τα μικρά Εφήμερα όμως ζουν με τον τρόπο τους σε μία μέρα όσο ζουν τα δέντρα σε εκατοντάδες χρόνια. Μόνο ο ήλιος μετράει τη ζωή με αυγές και δειλινά. Τα πλάσματα του δάσους ξέρουν μόνο ότι ζουν μια ολόκληρη ζωή, και το τι μετράει ο ήλιος δεν έχει καμιά σημασία. Έτσι κι αλλιώς, ο ήλιος λάμπει για όλα.
Το πόσο καιρό μένει ο Πορκιουπίνος, ο σκαντζόχοιρος, με τον Τιμ, το σκίουρο, είναι ένα ερώτημα που μπορεί να ενδιαφέρει μόνο τους ανθρώπους, αλλά οι άνθρωποι δεν ανήκουν στον κόσμο του δάσους. Τα πλάσματα που ζουν εκεί δεν ξέρουν τα ρολόγια, αλλά, κι αν ακόμη τα ξέρουν, είναι σίγουρο ότι δε θα ενδιαφέρονταν γι’ αυτά.
Υπάρχει η ώρα του φαγητού και η ώρα του ύπνου. Υπάρχει η ώρα που κάνει κρύο, ζέστη, που έχει βροχή – αέρα. Και κάποτε φτάνει η ώρα που το κάθε πλάσμα χάνεται και οι γείτονές του δεν το ξαναβλέπουν ποτέ. Όλα αυτά είναι φυσικά. Αλλά ο χρόνος που ξέρουν τα ρολόγια είναι κάτι αφύσικο για το δάσος.

Δείτε επιπλέον