Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΚΗΣ

Στα πολυσυζητημένα και πολυπαθή εδάφη της Βόρειας Ελλάδας και πιο συγκεκριμένα στη Μακεδονία και στο νομό Ημαθίας επί αιώνες είναι ριζωμένη η Μελίκη. Πρόκειται για μια περιοχή με ιδιαίτερα και σημαντικά ιστορικά και λαογραφικά χαρακτηριστικά, πολλά από τα οποία οφείλει στη γεωγραφική της θέση, καθώς βρίσκεται νοτιοανατολικά του ποταμού Αλιάκμονα, ανατολικά της Βέροιας, ενώ απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από τη μακεδονική πρωτεύουσα, τη Βεργίνα. Ξεκινώντας από πολύ παλιά, περίπου το 1600, συναντάμε έναν μικρό πληθυσμό από τα Χάσια και Αντιχάσια όρη να κατηφορίζει προς τον σημερινό Ημαθιώτικο κάμπο, με στόχο την αναζήτηση καλύτερης τύχης σε εδάφη γόνιμα. Οι άνθρωποι αυτοί δημιουργούν μια μικρή κοινότητα και ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία, ενώ παράλληλα αναπτύσσουν ιδιαίτερα και τη μελισσοκομία. Μάλιστα, εξαιτίας της αυξημένης παραγωγής μελιού σε συνδυασμό με τη συχνή επίσκεψη λύκων στην περιοχή, η κοινότητα παίρνει την επωνυμία Μελίκη.

Η ΜΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ

Την εποχή που η Ελλάδα ήταν τουρκοκρατούμενη, η Μελίκη και η γη που πριν ανήκε στους ντόπιους, ήταν χωρισμένη σε τσιφλίκια, τα οποία είχαν μοιραστεί οι μπέηδες της περιοχής. Οι χωρικοί δούλευαν στα τσιφλίκια των μπέηδων, ενώ το αξιοσημείωτο είναι ότι κανείς Τούρκος δεν κατοικούσε στην περιοχή της Μελίκης. Αν και οι κάτοικοι ήταν αναγκασμένοι να δουλεύουν σκληρά στα χωράφια των μπέηδων, ωστόσο η κατάσταση δεν ήταν ιδιαίτερα επώδυνη για τους ίδιους, καθώς δεν αντιμετώπιζαν κρούσματα βίας στην καθημερινότητα τους. Για το λόγο αυτό και η ο χώρος της Μελίκης και ανατολικά η περιοχή έως το Λουδία ποταμό ονομάσθηκε από τους Τούρκους Ρουμλούκι, δηλαδή Ρωμιότοπος. Παρά το κλίμα ανεκτικότητας από τη μεριά των Τούρκων, οι κάτοικοι της περιοχής εργάστηκαν και πολέμησαν σκληρά κατά του τούρκικου ζυγού, αναπτύσσοντας δράση κυρίως προς τα βορειοδυτικά.

Η ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΜΕΛΙΚΙΩΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Συνεχίζοντας την ένδοξη και ηρωική ιστορική παράδοση των προγόνων τους, οι Μελικιώτες παίρνουν μέρος σε όλους τους αγώνες του έθνους ενάντια στους εισβολείς. Μάχονται στο βάλτο των Γιαννιτσών πλάι στον σπουδαίο καπετάνιο Μιχαήλ Ματαπά, ενάντια στους Βούλγαρους και στους Τούρκους. Συμμετέχουν στη Μικρασιατική εκστρατεία και στην προσπάθεια της Ελλάδας να ελευθερώσει τους αλύτρωτους Έλληνες της Μικράς Ασίας. Πολεμούν στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, πάνω στα χιονισμένα και παγωμένα βουνά της Αλβανίας και γίνονται οι ήρωες ενός σκληρού και άνισου πολέμου.